Gecen gunku polis olayindan sonra dun aksam da Bankside House kafeteryasinda yasanan bir olay, bana kim oldugum ve bu dunyaya neden geldigim hakkinda cesitli ipuclari verdi.
Yemegimi almis, kasayi yonelmis, parami denklestirmeye calisiyordum ki, kasadaki bayanain Ispanyolca “Ispanyolca biliyor musunuz?” sorusuyla irkildim. Farkli bir lisanla karsilasinca yasanan kisa afallama surecinin akabininde neredeyse, Ingilizce degil de, Turkce cevap verecektim ki, agzimdan sessizce bir “Si.” cikabildi. Ispanyolca devam eden diyalogun geri kalani soyleydi:
Kasadaki Bayan: Neredensin?
Ben: Ispanyolca konusulan bir yerden gelmiyorum aslinda...
A, ama gayet iyi konusuyorsun Ispanyolca’yi. (Yahu daha iki kelime etmedim ama....)
Yok canim, tesekkur ederim. Turkiye’den geliyorum ben.
Ben de Kolombiya ya da Venezuela’li olabilecegini dusunmustum, ya da...
Ya da Meksika mesela? (Sanirim boyle soyleyince Meksikali oldugumu sandi bir anda.)
Hmm. Ee, neresinden?
Neyin neresinden? Turkiye’den geliyorum ben (Kafam karisti)
Ailende veya atalarinda bir Latin Amerikali olmadigina emin misin? Annen, baban?
Yok, yok, hayir, sadece Turk’um ben. Yani, tamamen Turk (milliyetci bir tonda soylenmemisti aslinda.)
Aaa, cok guzel Ispanyolca konusuyorsun ama...
Yok canim, hay Allah (bunu Turkce mirildandim), tesekkur ederim.
Iste, yavas yavas anlamaya, kendime gelmeye baslamistim. Once polisin ‘uyusturucu alisverisi mi yapiyordunuz siz?’ sorgulamasi, daha sonra da bu iyi niyetli, masum ama gercekleri bir tokat gibi yuzume carpan diyalog. Benligimi yeni yeni bulmaya, kendimi yeni yeni tanimaya baslamistim. Ben Kolombiyali bir uyusturucu kacakcasiydim!!
Baslarda severek, benimseyerek takindigim bu kimlik ile, sanki bambaska bakislarla izleniyormusum hissinin de tadini cikararak yemegimi yedim ve orayi terkettim. Ama, butun bunlar kafamda yeni soru isaretleri olusturdu. Nereden geldim, burada ne isim vardi?.. Gecmisim ve belki de gelecegim hakkinda ogrenecegim cok sey vardi sanirim. Her ne sebeple olursa olsun, benligimi, kimligimi kazanmaya basladigim icin dogru yerde oldugumu hissediyordum...
No comments:
Post a Comment